This is me, tired, in dolalghat trip with my frens...some weeks ago.

mY PoToS

गजल

अँध्यारो छ चारैतिर धुम्म पर्‍यो साँझ पनि
विन्ती बाहिर नजाउm तिमी भिडन्त छ आज पनि ।
डरमर्दो समय यो बेहोसीको तालमा अनि
कति जिदी गछौं तिमी जान्छु बाहिर हेर्न भनी
बष्र्ााएर गोली बारुद जस्तै मै हुँ भन्ने पनि
मर्छन्‍ त्यहीं ध्वस्त भर्इ भित्रै बस तिमी पनि
सिद्धान्तको बम हुन्न पडि्‍कने त उर्जा हो नि
प्रतिसेकेण्ड रगतको धारो बग्छ सम्झे पनि
फेरि घोर विष्फोट भयो छिटा आयो यता पनि
आफैं तिमी भाग्न सिक बाँच्नु मैले पर्छ भनी
(माओवादीåारा पनौती नगरपालिकामा आत्रmमण्ा गरिएको समय (मध्यरात)मा रचित गजल)

गजल

सुनको महल बनाउने मेरो कुनै चाह छैन
झुपडीमै रात काट्‍ने बास पाए पुग्छ ।
सगरमाथा गर्व गनर्े मेरो कुनै रहर छैन
नेपाली हुँ भनी केवल जीउन पाए पुग्छ ।
ओठभरी हाँसो बोकी मुस्कान छोड्‍ने चाह छैन
आँखाभरी आँसु बोकी रुन पाए पुग्छ ।
बादलीको शितल ताप्ने मेरौ कुनै स्वप्न छैन
निलो आकाश सूर्यसँग खेल्न पाए पुग्छ ।
भिडहरुको माझमा मलार्इ हराउने डर छैन
अनाथ हुँ बेसाहारा भन्न पाए पुग्छ ।

गजल

एक्लो भएँ यो जीवनमा कसैको नि साथ छैन
तिमीबिना मलार्इ जीवन जीउने कुनै आश छैन ।
डेटिङजस्तो हुन्न रैछ मोबाइलको वार्ता हेर
वार्ताबिना अल्भिmएको पनि मेरो गास छैन ।
तिमी नै हौ प्राण्ा मेरो तिमी नै हौ जीवन
तिमीबिना अरु कोही पाउने मलार्इ आश छैन ।
राम्रै छु नि तिमी पनि खासै राम्री छैनौ हेर
अब भन्ने चण्डिराजलार्इ त्यो कालीको आश छैन ।

गजल

आँखा जुधार्इ तिमीलार्इ हेरिरहुँ जस्तो लाग्छ
सपनीमा तिम्रो नाम जपिरहुँ जस्तो लाग्छ ।
मनभित्र कुरा लुकार्इ ओठ चलाइदिए जस्तो
छातिभित्र तिम्ले मेरो माया साँचेजस्तो लाग्छ ।
मेरो बाटो तिमी सधैं कुरिरहे जस्तो लाग्छ
मिठो बोली मुस्कान तिम्रो चोरिदिउँजस्तो लाग्छ ।
हतार लाग्छ बोल्न मलार्इ तिम्रो मौनतालार्इ देख्दा
तिम्रो मनको भित्री कुरा आफैं खोलूँ जस्तो लाग्छ ।